HAKKIMIZDA
Merhaba ve sitemize hoş geldiniz!
Burada günlük hayatımızı anlatıyorum - kaotik, komik, bazen stresli ama her zaman hayat dolu. Biz iki harika kızım (14 ve 16) ve ben - kendilerine sevgiyle Gilmore Girls diyen yenilmez bir anne-kız üçlüsüyüz.
Neden?
Çünkü hayatlarımız kahve, kısa sohbetler, saçma sapan tartışmalar ve sürekli şu sorudan oluşuyor: Şimdi ne yiyeceğiz?
Ve bu sayfaya, evimizdeki tamamen normal, çılgın bir günle başlamaktan daha iyi bir yol ne olabilir ki?
O halde kemerlerinizi bağlayın, çünkü hayatımızın sıradan bir günü başlıyor.
Tamamen normal, çılgın bir gün –
iki genç kızı, bir kedisi ve kaosuyla!
05:30 – Neden bu kadar erken?
Alarm çalıyor. Kısa bir süreliğine ölü taklidi yapmayı düşünüyorum. Ama işe yaramıyor, çünkü kedinin "hemen kalkması gereken insanlar" için yerleşik bir erken uyarı sistemi var ve suratıma yüksek sesle basıyor.
Kuru mama her zaman orada olmasına rağmen, kabının skandal derecede boş olduğuna dair ince bir ipucu. Ama yavru kedimiz şımarık.
06:00 – Kahve ve sessizlik – günün en güzel anı
İlk fincan kahvemle birlikte, kaos başlamadan önce tam 10 dakikalık bir huzurun tadını çıkarıyorum. Teorik olarak bu süre zarfında meditasyon yapabilir, haberleri takip edebilir veya düşüncelerimi toparlayabilirim.
Bunun yerine telefonumda geziniyorum çünkü gecenin bu saatinde beynim sadece Instagram ve kedi videolarıyla meşgul oluyor.
07:00 – İkinci kızımız yorganın derinliklerinden yükseliyor
İki kızımdan küçüğü aslında kendi başına yataktan kalkıyor. Gurur duyuyorum. Muhtemelen bir konuşmadan çok bir ses olan "sabah" diye mırıldanıyor ve kendini banyoya doğru sürüklüyor.
Orada sonsuzluk gibi gelen bir süre kalıyor. Kendi ergenlik yıllarımı hatırlıyorum ve onu rahat bırakıyorum. En azından uyanık.
07:20 - Dairemizin kaosa sürüklenmesine izin vermemeye çalışıyorum
Kediyi beslemek, beslenme kutusunu kontrol etmek ("Hayır, sadece bir çikolata alamazsın!") ve her yerde aniden beliren gizemli kıyafet yığınlarını toplamak arasında, evi biraz olsun istikrarlı bir halde bırakmaya çalışıyorum.
07:25 – Kız Numara Bir komadan uyanıyor
Burada "kalk" kelimesini cömertçe kullanıyorum. Aslında, örtüyü ondan çekip diyorum ki
"ŞİMDİ GİTMELİSİN!" Anlaşılmaz bir şeyler mırıldanıyor (muhtemelen bana bir küfür) ve sendeleyerek banyoya doğru gidiyor. Bu arada, kedi mutfakta duruyor ve sanki günlerdir beslenmemiş gibi davranıyor.
07:40 Uhr - 07.45 Uhr - Der tägliche Kampf um die Schule
Nach einem endlosen Hin und Her, wann wir endlich aus dem Haus gehen – 07:41 Uhr oder 07:43 Uhr –, kommen wir dann doch irgendwie voran. Beide Töchter diskutieren mit vollem Einsatz, obwohl sie eigentlich gar keine Lust haben, überhaupt in die Schule zu gehen. Irgendwann schnappe ich mir die Schultaschen, schiebe sie sanft Richtung Tür und die Debatte ist beendet. Es geht – widerwillig, aber immerhin – endlich los.
08:10 – Ofise kayboluyorum
Sonunda, arabada oturuyorum, ikinci kahvemi içiyorum -en azından zihnimde- ve belki de günü bir maaş tartışmasıyla taçlandırmam gerekip gerekmediğini düşünüyorum. Yapılacaklar listesi çoktan beni bekliyor, ancak şimdilik okul kaosuyla ofis hayatı arasındaki kısa huzurun tadını çıkarıyorum. Bir sonraki koşuşturmaca başlamadan önce derin bir nefes.
09:00 - 16:30 – Ofis hayatı (daha az kaos, ama aynı derecede dram)
E-postalar, toplantılar, yapılacaklar listeleri... Günüm dolu.
Ben son derece profesyonel şeyler yaparken (ya da her şeyin kontrolüm altında olduğunu iddia ederken), Gilmore Girls grubuna mesajlar yağıyor:
"Anne, şarj kablomu gördün mü?"
"Ekmeğimiz kalmadı."
"İnternetten bir şey sipariş edebilir miyim?" (Spoiler: Ucuz olmayacak.)
17:00 – Eve dönüş ve aç kalabalık
Eve geldiğimde beni iki aç genç ve sitemkar bir kedi karşılıyor.
Kızlarım buzdolabını incelerken ve içinde yenilebilir hiçbir şey olmadığını (yani önceden hazırlanmış pizza veya cips olmadığını) keşfederken, ben arabaya binip ofise geri dönmeyi düşünüp karar veriyorum.
18:00 – Tartışmalı alışveriş
İki gençle alışveriş yapmak bir reality şov gibidir. Ben meyve ve sebze istiyorum, onlar enerji içecekleri ve şekerleme istiyor. BM konferansındaki bir diplomattan daha iyi pazarlık ediyorum ve en azından bir uzlaşmaya varmayı başarıyorum: Elma da alırlarsa cips yiyebilirler. Elmalar daha sonra görmezden geliniyor, tabii ki.
19:00 – Akşam yemeği ve büyük TikTok tartışması
Birlikte masaya oturuyoruz. Derin bir sohbet başlatmaya çalışıyorum: "Okul nasıldı?" – Cevap: "İyi."
Ardından, neden bazı TikTok meydan okumalarının hayatları için kesinlikle gerekli olduğu hakkında 30 dakikalık bir tartışma yapılıyor, bu sırada ben sadece, "Lütfen annelik işimi bırakabilir miyim?" diye düşünüyorum.
20:00 – Ev mi, kaçış mı?
Ev işlerini başlatıyorum ve görevleri veriyorum.
Coşku? Sıfır. Bir kız, "Okul için bir şeyler yapmam gerek!" (Yalan!) diyerek ortadan kaybolur, diğeri bulaşık makinesini boşaltmanın insan hakları ihlali olup olmadığını tartışır ve banyoya kaybolur.
Kedi bizi izliyor ve muhtemelen şöyle düşünüyor: Aptallar, ben sadece etrafta yatıyorum ve siz benim için her şeyi yapıyorsunuz!
22:00 – Yatma vakti. Teorik olarak.
Yatağa gitme vaktinin geldiğini duyuruyorum. Tepki:
"Sadece bir bölüm daha!"
"Sadece bir şeyi Google'da aramam gerekiyor!"
"Henüz yorulmadım!"
Sonunda pes ediyorum, odalarından gelen mırıltıları görmezden geliyorum ve kendim yatağa giriyorum. Kedi çoktan stratejik olarak yastığıma yerleşmiş. Kendimi onun yanındaki bir köşeye sıkıştırmaya çalışıyorum, yarın daha az kaotik olabilir mi diye merak ediyorum. (Spoiler uyarısı: Hayır.)
Sıradan bir gün.
Burada anne olmanın kişisel bakış açılarını ve sevgi dolu, kaotik hikayelerini bulacaksınız - belki de kendinizi bu konulardan birinde tanıyacaksınız.
Kızlarımızın kaotik-güzel alışveriş günümüz nasıldı merak ediyor musunuz?
Ergenlik çağındaki kızlar büyüdüğünde ve annelerin kalpleri yumuşak kaldığında neler oluyor? Aşağıdaki bağlantıya tıklayın ve 'Ergenlik çağındaki kız, annesinin kalbiyle tanışıyor' başlıklı makalemizi okuyun. Birlikte büyümenin bir ifadesi.